حجت الاسلام مجید خداوردی کارشناس امور دینی در گفت و گو با خبرنگار قدس آنلاین در روز زیارتی امام رضا(ع) به بیان اثرات زیارت پرداخت و گفت: براساس آنچه در روایات حضرات معصومین علیهم السلام ذکر شده است، زیارت یک ارتباط معنوی میان زائر و مزور و حاکی از علقه دو طرفه است. وقتی امام رضا(ع) می‌فرماید امام مانند یک همدم همراه، پدر دلسوز و برادر تنی برای انسان‌هاست، پس ما چگونه از این موضوع غافل شویم و امام خود را زیارت نکنیم؟
حجت الاسلام خداوردی افزود: آیا این امکان وجود دارد که پدر ومادری دلتنگ فرزندان خود نشود و او را به حضور نپذیرد؟ بنابراین قطعا وقتی ما امام معصوم را زیارت می‌کنیم، یک ارتباط دوطرفه برقرار می‌شود و هر قدر ما در مسیر زیارت تلاش کنیم، در حقیقت این ارتباط را تقویت کرده ایم که به تبع تقویت این ارتباط به زندگی مادی و معنوی ما کمک می کند؛ بنابراین ما هرچقدر به زیارت توجه کنیم، گویی دنیا و آخرت خود را آباد کرده‌ایم.
کارشناس امور دینی در مورد تاثیر زیارت بر زندگی فرد و قرار گرفتن او در مسیر صحیح ادامه داد: زیارت اثراتی دارد که زندگی ما را تحت الشعاع خود قرار می دهد. وقتی ما زیارت می کنیم، به مفهوم آن است که ما امام را حاضر در مقابل خود می بینیم؛ در روایت نقل شده است که وقتی ما زائر امام هستیم، امام حی و حاضر است، بنابراین باور به این مسئله باعث می شود تا انسان حرکات، رفتار و زندگی خود را با حساسیت ویژه پیش ببرد. ما وقتی بدانیم که در یک مکان دوربین مدار بسته وجود دارد، برای کسی که فکر خطا به ذهن او خطور می کند، بازدارنده خواهد بود. از این رو نفس زیارت، تاثیر بازدارندگی از اعمال زشت و ناپسند را برای فرد به دنبال دارد.
وی با اشاره به اینکه چهارشنبه های امام رضایی به مفهوم یک قرارگاه جهانی برای عرض ادب و ارتباط گیری با امام است تصریح کرد: درست است که ما در هر لحظه و در هر زمانی که بتوانیم امام خود را زیارت کنیم، تاثیر گذار است و مسئله زیارت محدود به زمان و مکان نیست، اما وقتی یک روز مشخصی را تعیین می کنند، فرصتی است که میلیون‌ها انسان در سراسر جهان به طور همزمان و ویژه با امام خود ارتباط بگیرند و در نظام زندگی خودمان یک روز اختصاصی برای امام رضا(ع) داشته باشیم، همانطور که روز جمعه را به امام زمان خود اختصاص می‌دهیم.
حجت الاسلام خداوردی در ادامه با تاکید براینکه سیره اخلاقی و تربیتی امام رضا(ع) چراغ راه جامعه اسلامی است گفت: وجود مقدس امام رضا(ع) همچمون جد بزرگوارشان پیامبر گرامی اسلام صل الله علیه وآله وسلم متخلق به اخلاق حسنه بودند و چون دوست و دشمن از وجود نازنین ایشان بهره بردند، خداوند لقب رضا را به ایشان داد. حضرت علی بن موسی(ع) در رفتار و کردار و گفتار در اوج حُسن و نیکوئی بودند و هیچگاه کلام دیگری را قطع نمی کردند، تمایزی بین خودشان و غلامان قائل نبودند و با هم بر سر یک سفره طعام می‌خوردند و از همان غذا میل می‌کردند. زندگی امام رضا(ع) سراسر نکته و درس برای جامعه اسلامی است که پیروی و پایبندی به آن راهگشای بسیاری از مشکلات در جامعه اسلامی است که فکر می‌کنیم گره کور دارد.
انتهای پیام/
نظر شما